Erazm z Rotterdamu: "Życie gdyby miało być smutne, nie warte byłoby nazwy życia"

"życie gdyby miało być smutne nie warte byłoby nazwy życia", są to słowa Erazma z Rotterdamu holenderskiego filozofa, żyjącego na przełomie XV i XVI wieku. Zawarta jest w nich cała kwintesencja ludzkiego istnienia. Człowiek urodził się po to, aby spełniać się duchowo, umysłowo i fizycznie w celu osiągnięcia radości i zadowolenia. wszystko co robimy, robimy po to, aby udoskonalić nasze warunki bytu i osiągnąć wyznaczony sobie cel.
Człowiek z natury wybiera to co dla niego lepsze i dogodniejsze. Wszystko co jest w pewien sposób niewygodne stara się odrzucać, unikając w ten sposób przeszkód stojących na drodze do szczęścia.
Każdy chce zdobyć wykształcenie, które jest kluczem do bram sukcesu zawodowego, przez co zostają zapewniane odpowiednie warunki do życia. Jest to bezpośrednie dążenie do szczęścia w celu zaspokojenia przyszłości.
Jaki sens miałoby życie ludzkie, gdyby z góry zostało skazane na utrapienie? Czy człowiek wyrażałby ochota do życia, gdyby jego czyny nie prowadziły do osiągnięcia radości i satysfakcji? Zapewne nie, bo po co żyć i się smucić? Świat bez szczęścia byłby pusty, bezbarwny i nie mający najmniejszego sensu. Jeżeli ludzie nie chcieliby być szczęśliwi to nie powstałyby tak wielkie osiągnięcia w różnych dziedzinach życia, ponieważ one służą do polepszania warunków bytu, a tym samym uszczęśliwiania siebie. Gdyby nie dążenie do indywidualnego dobra nie mielibyśmy dziś tak wysoce rozwiniętej cywilizacji, bo po co robić cokolwiek, skoro to i tka nie sprawiałoby żadnej satysfakcji? Zatem bez radości życie, nie byłoby życiem i już na samym jego początku zakończyłoby się śmiercią.
Według mnie szczęście jest najistotniejszym celem wszystkich naszych zmaganiach, które staramy się osiągnąć w każdej dziedzinie życia, od zaspokojenia głodu i innych podstawowych potrzeb fizjologicznych po uczucie miłości, które jest największym źródłem ludzkiej radości.