Charakterystyka Zenka Wójcika "Ten obcy"

Głównym bohaterem książki Ireny Jurgielewiczowej pt. „Ten Obcy” jest szesnastoletni Zenek Wójcik. Kiedy był mały stracił matkę i był wychowywany przez ojca alkoholika, który się nim nie interesował. Musiał uciec z domu, by odszukać wujka i poczuć się kochanym.

Gdy bohaterowie książki znaleźli Zenka na wyspie wyglądał strasznie: Siedział pod krzakiem w drelichowej kurtce i wymiętych spodniach. Był blady, miał nieostrzyżone ciemne włosy, zapadnięte policzki i szarą skórę. Dzieci od razu zauważyły, że chłopiec nie był dawno w domu. Miał szerokie brwi, był szczupły i wysoki.

Julka ujęła jego odwaga, kiedy uratował małe dziecko z pędzącego wozu. Zenek na swój wiek był poważny, skryty i zamknięty w sobie, nie miał zaufania do dorosłych, bał się policji. Poprzez ucieczkę z domu stał się zaradny, samodzielny i z uporem dążył do celu, jakim było odnalezienie wujka Antoniego.

Kochał zwierzęta, dlatego stanął w obronie psa Dunaja. Jest wytrzymały na ból, dzielnie znosił zmianę opatrunków przez tatę Uli. Chłopiec był uczciwy, jednak do kradzieży zmusił go głód. Później tego bardzo żałował. Dzięki swoim przyjaciołom zmienił się i zrozumiał, co to jest przyjaźń, miłość i gotowość do pomocy w każdej sytuacji.

Podziwiam Zenka za wytrwałość oraz odwagę i współczuję mu, że nie miał kochającej rodziny.