Interpretacja "Orfeusz i Eurydyka"

Utwór "Orfeusz i Eurydyka" ma na celu pokazać wielkie uczucie,które rzuca wyzwanie roli nieśmiertelnych bogów.Przedstawionego mamy Orfeusza,który posiadał swój geniusz artystyczny.Cudwnie śpiewal i grał na lutni.Muzyka zgromadzała wokół jego ludzi,zwierzęta oraz naturę świadczy to o tym jak swoją piękną muzyką dawał wszystkim popadać w hipnozę dźwięków.Żoną jego była nimfa drzewna-Eurydyka,która swoimi wdziękami i swą pięknością rozkochiwała mężczyzn.Obie postacie były młode i szczęśliwe,stanowiąc niespotykanie zgrane małżeństwo.Wśród łąk zielonych ujżał Eurydykę Aristajos,nie mogąć się oprzeć nimfy urokowi zaczął ją gonić a podstępna żmija śmiertelnie ją ukąsiła.Szczęście małżonków zostaje tragicznie zmiażdżone.Pogrążenie w bezkresnej rozpaczy Orfeusza przynosi wkońcu skutek.Postanawiając dokonać rzeczy szalonej i niemożliwej wyrusza do Hadesu biorąc tylko lirę.Można by zatem przypuszczać,że Orfeusz był w tym momencie bezbronny,idąc do świata umarłych prócz umiejętności muzycznych i miłości małżeńskiej nie miał żadnych argumentów na swoją obronę.Niespodziewaną metodą na pokonanie Charona i przewiezienie za darmo na drugi brzeg Styksu,a także trójgłowego psa Cerbera i Erynie,bogini zemsty były piękne dźwięki wydobywające się z grającego instrumentu.Niespotykaną decyzję dokonał król podziemi.Oddając Orfeuszowi Eurydykę prowadzoną przez Hermesa nakazał małżonkowi nieoglądać się za siebie podczas podróży do świata żywych.Działając pod wpływem silnej pokusy zaprzepaścił szansy odzyskania swojej miłości.Chęć ujrzenia nimfy spowodował utratę ukochanej.Miłość do żony zwyciężyła nad zdrowym rozsądkiem,świadczyło to bowiem o jego ogromnym uczuciu,tęsknocie,ale także nierozwadze.Orfeusz walczył w obronie miłości i u samego końca tej walki przegrał ze swoimi pragnieniami.