Są ludzie interesujący... - opowiadanie o tym, jak zimowy sen przeniółs mnie w swiat bohaterów

Pewnego dnia miałam bardzo dziwny sen. Dotyczył on antycznego Rzymu. Przeniosłam się do czasów, w których rządził okrutny Neron. Miałam ogromny zaszczyt towarzyszyć Petroniuszowi w jego codziennych czynnościach.
Obudziłam się w pięknym i wielkim łożu. Zdziwiłam się, ponieważ było koło południa. Razem z Petroniuszem wzięliśmy poranną kąpiel. Nie mogłam uwierzyć w to, że rozmawiam z tym słynnym arbitrem elegancji. Wpadłam z zachwyt podczas wygniatania ciała. Czułam, że n abrałam sił na reszte dnia. Cały czas uważnie przyglądałam się dowcipnemu Petroniuszowi. Miał kształtną sylwetkę. Następnie udaliśmy się do tepidarium. Czułam ogromną radość, mogąć przeżyć tak wspaniałe chwile z filozofem. Epilatorzy usuwali nadmiar owłosienia na ciele. Zauważyłam, że każde pole cenie Petroniusza było spełnione. Podczas rtelaksującej kąpieli do łaźni wszedł lektor. Jego zadaniem było odczytywanie różnych dzieł literackich. Czułam niesamowitą błogość, mogąc doznawać tylu luksusów . Dostrzegłam,że arystokrata obcuje z literaturą i obraca się wśród wielu pięknych rzeczy. Petroniusz zył bardzo wygodnie. Następnie udaliśmy sie do frigidarium, aby ochłodzić nasze ciała. Długo rozmawialismy o literaturze i sztuce. Petroniusz był wykształconym człowiekiem. Z zachwytem słuchałam opowieści, o tym jak okłamuje Nerona w dziedzinie sztuki, aby go nie urazić. PO naszych długich i wyczerpujących konwersacjach udaliśmy się do unctuarium. Na miejscu czekały piękne niewolnice. Usta same otworzyły mi się ze zdziwienia. Serce zaczęło mi bić szybciej na myśl, że to jeszcze nie koniec niespodzianek. Niewolnice poczęły nacierać piekne ciało Petroniusza pachnacymi woniami.Odczuwałam uczucie błogości podczas tej czynności. Chciałam , aby ta chwila trwała wiecznie. Nadeszła pora na ostatnią rutynową czynność czyli układanie togi. Niewolnice arystokraty z wielką dbałością wykonywały tę czynność. Chciały, aby ułożenie togi było perefekcyjne. Po wszytskim doradca Nerona zaprosił mnie na śniadanie. Podskoczyłam z radości na tę wiadomość. niestety nie wiem, jak ono wyglądało, ponieważ sie obudziłam.
Uważam, iż było to niesamowite przeżycie . Dowiedziałam się, jak zyły najważniejsze sfery w antycznym Rzymie. Sama doświadczyłam tych wszytskich luksusów. Życie tych ludzi polegało na wygodnictwie. Ich jedynym zmartwieniem były nieprzewidywalne decyzje Nerona.Ni gdy nie zapomnę tych wspaniałych chwil spędzonych z Petroniuszem.