Romantyczne wyobrażenie epoki Średniowiecza.

Fascynująca epoka pełna tajemnic i chrzęstu zbroi – dialog ekspertów w radiowej audycji literackiej poświęconej romantycznym wyobrażeniom epoki średniowiecza.

- Przecież oni nic na ten temat nie wiedzieli!
- Tak. I dlatego ich to fascynowało. To, co nieznane pociąga najbardziej, nie prawdaż? Chcieli ukazać średniowiecze z punktu widzenia romantyzmu. Dobrze pan wie, że wtedy nie było takich wybitnych historyków jak pan i ludzie nie mieli dużego pojęcia o tej zamierzchłej już epoce. Romantycy uruchomili więc swoją wyobraźnię i zabrali się do pisania tekstów dziejących się w czasach średniowiecza.
- Nie wyszło im to najlepiej. czytałem co nieco i zauważyłem całą masę błędów w tych, jak pan powiedział, dziełach! Na przykład w „Konradzie Wallenrodzie” na samym początku występuje ewidentny błąd. A mianowicie Mickiewicz pisze, że rycerz w zbroi trzyma w ręku strzelbę. Co za bzdura!
- A pan myśli, że skąd on miał wiedzieć jaka była broń w średniowieczu? Zresztą wielcy pisarze nie zwracają uwagi na takie drobiazgi.
- Drobiazgi?! Dla pana to są drobiazgi, ale później mi takie bzdury na klasówkach piszą!
- Przepraszam bardzo, ale to nie jest wina Mickiewicza. A poza tym, czy nie zauważył pan, że w wielu utworach nawiązuje się do wydarzeń i postaci historycznych? Weźmy chociażby Wallenroda. Oprócz niego pojawia się Witołd, jest także wzmianka o Jagielle, no i przedstawiony jest upadek państwa muzułmańskiego w Hiszpanii.
- Tak, wiem, ale co z tego?
- To, że historia nierozerwalnie łączy się z literaturą. Nie we wszystkich utworach jest to tak jasno ukazanie jak w „Konradzie...”, ale w bardzo wielu są nawiązania do średniowiecza. Na przykład w „Liliach” akcja dzieje się na zamku wśród rycerzy albo w „Panu Tadeuszu” Mickiewicz umieścił zamek Horeszków i dodał jeszcze Hrabiego, który był zafascynowany gotykiem i tajemniczością średniowiecznego zamku, a jeszcze w „Świtezi” opisany jest najazd na miasto Mendoga. Takie najazdy były chyba częste w średniowieczu?
- Tak, zgadza się. I przyznaję, że ma pan sporo racji w tym, co mówi, ale nadal dręczą mnie te rażące błędy w tych utworach.
- No cóż. Zdaje się, że będzie pan musiał się z nimi pogodzić lub nie zwracać na nie uwagi tak, jak ja.
- Dziękuję panom za tą jakże fascynującą rozmowę. Niestety czas naszej audycji dobiega końca i musimy pożegnać się z naszymi słuchaczami.
- My także dziękujemy za zaproszenie i ja chciałbym tylko dodać, że to, jak romantycy wyobrażali sobie średniowiecze, może być bardzo interesujące, tym bardziej, że w chwili obecnej wiemy dużo więcej na ten temat. Także zapraszam państwa do lektury i do widzenia.