Mieszko I (ok. 960 – 992)
Pierwszy historyczny władca o którym posiadamy wiarygodne informacje. Scalił 20 plemion Słowiańskich, by stworzyć jedne państwo z siedzibą w Wielkopolsce. Około 960 r. objął rządy, do terenów jego państwa zaliczano Mazowsze, Kujawy, Wielkopolskę i prawdopodobnie Pomorze Gdańskie. W 966 wziął ślub z Dobrawą, księżniczką Czeską i dzięki czemu przyjął chrzest. Sprowadził do Polski księży, duchownych i mnichów którzy uczyli byłych Pogan czytania, pisania i robili z nich ludzi wykształconych. Włączył Polskę do wspólnoty krajów Europy Chrześcijańskiej. Wprowadził również w Polsce kalendarz z siedmiodniowym tygodniem. Główne powody przyjęcia chrztu: niezależność Polski od innych krajów, Polska zależna tylko od Rzymu; strach przed Niemcami którzy pod pretekstem chrystianizacji przyłączali mniejsze państewka do siebie; umocnienie pozycji w Europie; otworzenie Polski na kulturę i cywilizacje i unowocześnienie państwa; umocnienie własnej władzy; chrzest pomógł Mieszkowi w scaleniu państwa.
Bolesław Chrobry (992 - 1025)
Dzieciństwo spędził w Niemczech, jego ojciec Mieszko I oddał go cesarzowi niemieckiemu jako zakładnika wotum ufności. Jednak nauczył się tam wielu ważnych rzeczy m.in. strategii wojennej, dyplomacji, jak rządzić prawidłowo państwem i gospodarką. Po śmierci ojca wrócił do ojczyzny gdzie wypędził swoich braci by nie mieć konkurenci w rządach. Wkrótce po powrocie do państwa przyjmował cesarza Ottona III. W 1000 r. odbył się tzw. Zjazd Gnieźnieński gdzie Otton III zachwycony rządami i państwem Chrobrego uznał go równym królom. Niestety niedługo później cesarz umarł, w Europie panuje chaos, idea równości państwa przestała mieć znaczenie. Wszyscy walczyli o tron cesarstwa. Do tych wojen dołączył się Bolesław Chrobry, który prowadził wojny m.in. podjazdowe, wykorzystując warunki naturalne państwa. Nie odnosząc sukcesu zaprzestał zabiegania o tron cesarstwa i podpisał pokój z Henrykiem II, przy czym zatrzymał zdobyte przez niego Łużyce i Milsko oraz Słowację i Morawy. Następnie po podpisaniu pokoju z cesarzem Bolesławem wyrusza w wyprawę w 1018 na Ruś Kijowska. Odniósł sukces i wracając przyłączył do Polski Grody Czerwieńskie. Niedługo potem umarł jego największy wróg, Henryk II, przez którego nie mógł się koronować. Teraz po śmierci zabiegał do papieża o koronacje. Papież zdaje zgodę i w 1025 Bolesław Chrobry koronuje się na pierwsze króla Polski. Czyniąc z Polski królestwo równe innym w Europie. Po dwóch miesiącach rządzenia umiera. W międzyczasie wysyła Wojciecha na wyprawę krzyżową do Prusów, tam zostaje zamordowany a w Europie uznają go świętym. Bolesław wykupił jego ciało i ustanowił w świątyni jako relikwie, podnosząc status Polski, od teraz mieliśmy swojego patrona i preteksty do organizowania pielgrzymem do nas.
Mieszko II Lambert (1025 - 1034)
Bardzo wykształcony człowiek, posługiwał się biegle Łaciną, Greką i Niemieckim. Z koronacją nie było żadnego problemu. Lecz o władzę upomnieli się jego dwóch braci. Mieszko nawet nie myśląc odstąpienia tronu skazuje ich na wygnanie. Oni zwrócili się o pomoc do cesarza Rzymskiego i księcia Rusi Kijowskiej. Wtenczas na Polskę dochodzi do podwójnego ataku. Mieszko nie mając szans ucieka z kraju do Czech. Po półrocznej przerwie we władzy wraca do ojczyzny. Tam mianują go co najwyżej wasalem cesarza. Królewskie insygnia odesłano cesarzowi. Niedługo potem umiera bądź zostaje zamordowany.
Kazimierz Odnowiciel (1034 – 1058)
Niemiecki władca zaniepokojony chaosem po wschodniej granicy i szybko rozrastającymi się w siłę Czechami odszukuję Kazimierza, który został wygnany krótko po śmierci ojca, Bolesława. Niemiecki władca nadał mu armie licząca 500 jednostek i wyprawił na atak na 'Polskę'. Kazimierz zajął Małopolskę i Wielkopolskę i ustanowił siedzibę w Krakowie. (przeniósł stolice z Gniezna do Krakowa) Przejął panowanie nad pomorzem i Słupskiem. Polski Skarbiec świecił pustkami, nie mając czym opłacać drużyny przyjął rozwiązanie zachodnioeuropejskie, zamieniając drużynę w rycerstwo nadawał rycerzom kawałki ziemi zamiast pieniędzy. Również chcąc odnowić organizację kościelną duchownym również nadawał ziemie. Pod czas swoich rządów wybudował wiele zamków, grodów, murów obronnych i ustanowił pokój z Krzyżakami. Przyłączył również do Polski Ruś Kijowską. Pod koniec panowania duchowni byli głównymi posiadaczami ziemskimi, a Polska była silną jednostką liczącą się w Europie.
Bolesław Śmiały (szczodry, wojowniczy, groźny; 1058 – 1079)
Był uważany za człowieka hojnego i wojowniczego, ale kierował się próżnością i nadmiarem ambicji. Jego rządy nieszczęśni e trafiły na wojny papieża Grzegorza VII z Henrykiem IV. Bolesław w bardzo dobrym momencie poparł papieża, dzięki czemu został szybko koronowany. Był człowiekiem energicznym i porywczym, z powodzeniem mieszał się w sprawy Rusi i Węgier, dzięki czemu na ich tronach byli osadzani jego kandydaci. Zerwał zależność Polski od Niemiec. Niestety jego rządy przekreśliła, w 1079 r. skazał na śmierć bądź zamordował biskupa Krakowskiego Stanisława, stracił koronę i musiał uciekać z kraju.
Bolesław Krzywousty (1102 – 1146)
Przejął władzę po ojcu Władysławie Hermanie, który nie był zbytnio ambitny ani utalentowany. Władzę przejął wraz z bratem Zbigniewem. Bolesław rządził południowa częścią, zaś Zbigniew północną. Bolesław ambitny i utalentowany pokonuje brata w walce i przejmują władzę nad cała Polską. Swoje rządy zaczął od zbrojnych wypraw na ziemie nad bałtyckie. Wyprawy te przynosiły mu znakomite łupy i przychylność możnych i rycerstwa. Był w konflikcie z Henrykiem V. Jego brat zwrócił się do niego o pomoc, niedługo doszło do najazdu na Polskę. Henryk V wraz z Zbigniewem i armią przekroczyli Odrę i zaatakowali państwo. Bolesław nie mając szans w otwartym starciu prowadzi liczne zręczne wojny, m.in. podjazdowe i wykorzystuje warunki naturalne państwa. Henryk V zrażony licznymi niepowodzeniami i klęskami postanawia zaprzestać najazdu. Jedynie wybłagał Bolesława o pozwolenie na powrót brata do kraju. Bolesław się zgodził i przyjął brata, lecz Zbigniew nie wiedząc nic o podstępie wrócił do Polski. Po powrocie Bolesław oślepił brata który wkrótce zmarł. Bolesław musiał odbyć publiczną pokutę, lecz nie spotkał go los Bolesława Śmiałego, zatrzymał koronę i tron. Wkrótce potem wraz z odparciem Henryka V zdobywa wcześniej utracone Pomorze Gdańskie. Niestety pod koniec jego rządów spotyka go wiele niepowodzeń. Między innymi musiał uznać się za lennika cesarza, lecz zatrzymał niezależność państwa i w dodatku uzależnił od siebie Pomorze Zachodnie. Jego ostatnia wola, czyli tzw. Testament Krzywoustego doprowadziły do Rozbicia Dzielnicowego Polski.
(Uwaga! Pisałem tą pracę "z głowy", powtarzałem sobie materiał przed sprawdzianem, w razie jakichkolwiek błędów proszę pisać w komentarzach.)