Konflikt Polski z Krzyżakami

Krzyżacy

Zakon Krzyżacki był wrogo nastawiony do państwa Polskiego. Spory między Krzyżakami a Polakami, zaczęły się w lutym 1226 r. Posłowie księcia Mazowsza Konrada podpisali układ nadający Zakonowi ziemię chełmińską w zamian za walkę o chrystianizację Prusów. Jednak Konrad nie wiedział nic o planach von Salzy, który planował na podbitych w przyszłości terenach utworzyć niezależne państwo zakonne. Krzyżacy sfałszowali dokument, tak, aby wszystkie podbite tereny mieć dla siebie. Świadczy to o tym, że zakon był chciwy, oszukany i fałszywy. Siły Zakonu wzmocniły się po przyłączeniu się do nich części braci dobrzyńskich (1235 r.) oraz Zakonu Kawalerów Mieczowych (1237 r.). Powstało silne i wrogo nastawione do Polaków państwo. Zakon był bardzo ważny dla reszty Europy, podbijał on państwa pogańskie i chrystianizował niewiernych, przyczyniło się do poparcia ze strony silnych państw Europejskich. Do otwartego konfliktu z Polską doszło w latach 1308-1309, kiedy to Krzyżacy podstępem zajęli Pomorze Gdańskie. Po zakończonej niepowodzeniem próbie rozstrzygnięcia sporu na drodze sądowej doszło do wojny , w której Polska utraciła ziemię dobrzyńską (1329 r.) i Kujawy (1332 r.). Polacy co raz to bardziej nienawidzili krzyżaków, byli oni bez względni i brutalni.
Do pierwszej zgody doszło dopiero w 1343 r. obydwa państwa podpisały traktat pokojowy w Kaliszu. Jednak Krzyżacy zostawili sobie ziemie chełmińską i Pomorze Gdańską jako darowiznę od króla. Polska odzyskała Kujawy i ziemię dobrzańską. Następnym bardzo ważnym czynem Zakonu, które przyniósł kolejne konflikty z Polską było ekspansja Krzyżaków Litwy. Zagrażało to nie tylko podbiciem Litwy , ale także Polski. Wprawdzie Litwa chciała przyjąć chrzest, ale bez pośrednictwa Krzyżaków. Z tej właśnie przyczyny została zawarta w Krewie , w roku 1385 unia polsko-litewska. Chrystianizacja Litwy za pośrednictwem Polski kwestionowała rację bytu Zakonu nad Morzem Bałtyckim, dlatego też Krzyżacy przez wiele lat próbowali rozerwać unię. Długo letnie spory, wojny i kłótnie z krzyżakami prowadziły do zupełnego znienawidzenia Zakonu przez lud Polski.

W 1409 r. rozgorzała wielka wojna Krzyżaków z Polską i Litwą. Pomimo, że pierwsze potyczki przynosiły zwycięstwo Zakonowi, to bitwa pod Grunwaldem (15.VII.1410) zakończyła się wielkim zwycięstwem wojsk polsko-litewskich. Dalsze wojny z Polską doprowadziły do kryzysu gospodarczego Prus. Zrażeni nadmiernym fiskalizmem władz krzyżackich mieszkańcy Prus podnieśli w 1454 r. bunt, oddając się pod opiekę Kazimierza Jagiellończyka. Niniejsze spory z krzyżaków z polską zostały zamknięte, gdy to w 1525 r. Albrecht złożył hołd Zygmuntowi Staremu. Było to ostateczne zakończenie konfliktów.
Spory Zakonu Krzyżackiego z państwem Polskim trwały 300 lat. Do dzisiaj utkwiły w pamięci polaków krzyżackie przekręty, oszustwa, brutalność i nienawiść zakonu. Według mnie Krzyżacy byli wielkim wrogiem polaków i popieram to, że polska do dziś widzi negatywny obraz średniowiecznego narodu Krzyżackiego, jest to pewna forma obrzydzenia i ciągłej nienawiści. Można to porównać do II wojny światowej. Polacy do dziś ubliżają i czują wrogość do Niemców.