Pełna charakterystyka Tartuffe'a jako głównego bohatera "Świętoszka".

Komedia Moliera pt. „Świętoszek” przedstawia dobrze nam znaną rzeczywistość. Autor w sprytny sposób zawarł prawdę o człowieku. Każda z postaci ma inną, wyrazistą osobowość, co klasyfikuje dzieło do komedii charakterów. Jedną z najważniejszych postaci jest Tartuffe, tytułowy Świętoszek. Pewnego dnia pojawia się w domu Orgona. Wykorzystując swoje umiejętności usiłuje podporządkować sobie wszystkich domowników, zająć miejsce głowy rodziny i przejąć cały majątek.
Tartuffe'a poznajemy jako biedaka, w zniszczonych butach i łachmanach. Mimo to swą urodą przykuwa uwagę kobiet. Im dłużej przebywa w domu Orgona, tym bardziej oddala się od wizerunku wychudzonego człowieka, co jest skutkiem szczodrości głowy rodziny.
Tytułowy bohater pojawia się dopiero w scenie drugiej aktu trzeciego, lecz z wcześniejszych wypowiedzi bohaterów można wstępnie wywnioskować jakim jest człowiekiem. Dzięki doskonale opanowanej grze aktorskiej sprawia, że matka Orgona razem ze swoim synem są nim zaślepieni. Jako pierwsza na jego temat wypowiada się pani Pernelle, według której jest uosobieniem wszelakiego dobra, natomiast głowa rodziny podczas wywodów o historii poznania Tartuffe'a, nie ukrywa swojego zachwytu postępowaniem tejże postaci. Odmienne zdanie ma reszta domowników oraz służba, gdyż nie dają się zwieść grze oszusta.
Dążąc do zamierzonego celu Świętoszek wykorzystuje również swoją inteligencję i spryt, dzięki czemu w domu Orgona pełni funkcję osoby troszczącej się o ład, zachowanie religijności, honoru oraz dobrego imienia. Chcąc uniknąć sytuacji mogących ujawnić jego prawdziwą naturę, powołuje się na Boga. We wszystkim doszukuje się grzechu, co bardzo odpowiada głowie rodziny, bowiem dla Orgona najważniejszą wartością jest pobożność. Pan domu uważa swojego podopiecznego za wzór postępowania chrześcijańskiego, jednocześnie wierząc, że za pośrednictwem Tartuffe'a życie pośmiertne stanie się lepsze.
Kolejną cechą charakteryzującą tytułowego bohatera jest umiejętność manipulowania innymi ludźmi. Świętoszka z pewnością można nazwać manipulantem, ponieważ potrafi dopasować swoje zachowanie do sytuacji, działa z premedytacją i zawsze mówi to, co osoba manipulowana chce usłyszeć.
Prawdziwe oblicze obłudnika poznajemy wówczas gdy Elmira, w obecności ukrytego pod stołem męża, wykorzystuje słabość Świętoszka wobec niej. Gdy oczom wszystkich mieszkańców ukazuje się rzeczywisty obraz gościa przebywającego w ich domu, cyniczny oszust, pokazując swoją bezwzględność, wyrzuca z domu Orgona i całą rodzinę. Można odnieść wrażenie, że skrucha i poczucie winy, które wcześniej mu towarzyszyły, teraz są całkowicie obce. W tej scenie Świętoszek daje się poznać także jako materialista, gdyż podczas próby skorzystania z ingerencji króla, chce przyspieszyć przywłaszczenie dobytku rodziny Orgona, co i tak kończy się niepowodzeniem.
Podsumowując, Tartuffe jest bohaterem zasługującym na miano wieloznacznego, gdyż jego sposób bycia, wypowiedzi i sprzeczne opinie dotyczące jego osoby sprawiają, że trudno jest go jednoznacznie osądzić. Ocena tejże postaci zależy tylko i wyłącznie od indywidualnego spojrzenia. Analizując jego poczynania możemy zauważyć niezwykle inteligentnego człowieka, który krok po kroku dąży do osiągnięcia własnych celów, bądź nędznego obłudnika, który nadużywa imienia Boga. Mimo wszystko uważam jednak, że to bardzo ciekawa postać – świętoszek i hipokryta, dewot i lubieżnik w jednej osobie.