Doświadczenie wyznaczanie ogniskowej soczewki

Spis przyrządów i materiałów
- Soczewka skupiająca
- Soczewka rozpraszająca
- Biały kartonik formatu A4
- Sztywny pomiar metrowy

Fazy doświadczenia
1. W jasny dzień znajdujemy na kartoniku obraz odległego budynku, drzewa lub innego dużego obiektu, używając lupy lub innej soczewki skupiającej. Zwracamy uwagę na fakt, że dla dostatecznie odległych przedmiotów ich obraz uzyskiwany za pomocą soczewki powstaje w jej ognisku .
2. Za pomocą przymiaru metrowego mierzymy odległość f1 pomiędzy soczewką i ekranem; określamy niepewność pomiaru Δf .Powtarzamy pomiar trzy razy; obliczamy wartość średnią f1śr
3. Wykonujemy drugą serię takich samych pomiarów odwzorowując świecącą w sali, odległą lampę; obliczamy f2śr
4. Porównujemy uzyskane w obu pomiarach wyniki ‘co jest przyczyną ich rozbieżności? Która ze zmierzonych wartości jest bardziej zbliżona do rzeczywistej ogniskowej f soczewki? Dlaczego?
5. Obliczamy zdolność D badanej soczewki.
6. Zestawiamy układ złożony z tej samej soczewki i soczewki okularów korekcyjnych dla dalekowidza, powtarzamy pomiary ogniskowej fu układu soczewek.
7. Mierzymy ogniskową fO soczewki okularowej opisaną wcześniej metodą.
8. Sprawdzamy słuszność wzoru na zdolność skupiającą układu soczewek DU = D+D0
9. Zestawiamy układ złożony z badanej soczewki oraz soczewki z okularów dla krótkowidza; mierzymy ogniskową fu takiego układu, obliczamy jego zdolność skupiającą Du i na tej podstawie wyznaczamy ogniskową soczewki dla krótkowidza fx
10. Niepewność wyznaczenia ogniskowej fx określamy NKP

*Ze względu na dostępność innego zestawu sprzętu, etapy doświadczenia uległy zmianie jednak cel doświadczenia pozostał ten sam.

Pobierz załącznik