Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
1. ‘umysł, inteligencja’; 2. ‘umiejętność radzenia sobie w życiu, mądrość, roztropność, rozsądek’; 3. dawniej ‘fortel, pomysł, podstęp’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *orzumъ ‘rozumienie, pojmowanie’ > ‘rozum, umysł’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *orzuměti
Stoicyzm, prąd, który wziął swój początek od poglądów Zenona z Kition, głosi, że należy wyzbyć się namiętności i żyć zgodnie ze wskazaniami rozumu, cnotliwie. W odróżnieniu od epikurejczyków stoicy nie głosili kultu przyjemności, przeciwnie – zalecali wyzbycie się namiętności, obojętność na przyjemność i ból, tłumienie uczuć oraz pogodę ducha. Stoicyzm to etyka surowej cnoty, zalecająca obojętność na zmienne koleje losu.