Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Inną metaforę kobiety lalki stosuje w swej mistrzowskiej powieści Lalka Bolesław Prus. Krytycy przypisywali w tej książce rolę lalki Izabeli Łęckiej – pięknej i chłodnej arystokratce, która uwodziła mężczyzn i doprowadziła niemal do szaleństwa (a być może i zguby) warszawskiego kupca Stanisława Wokulskiego. Piękna i ubrana jak lalka, nie czuła jednak nic, bawiły ją hołdy i adoracja, flirty i bywanie w towarzystwie, strojenie się – wszystko jedno: czy na bale i spacery, czy kwesty...
W literaturze polskiej eksponowano przede wszystkim przemoc, wypadki i nieludzkie warunki pracy w fabrykach oraz upadek moralny wielkich i małych kapitalistów. Jedynym chyba pozytywnym przykładem kapitalisty w literaturze polskiej jest Stanisław Wokulski, który robi wielką finansową karierę, nie zapomina jednak o najbiedniejszych, nie przestaje być wrażliwy na los potrzebujących pomocy i opieki, nie wypiera się też uboższych i nie zawsze dobrze radzących sobie w życiu starych przyjaciół...
Do polskich kobiet fatalnych zaliczyć można niewątpliwie Izabelę Łęcką z Lalki Prusa, rozkochującą w sobie Stanisława Wokulskiego. Arystokratka wprawdzie nie zastawia sideł na kupca, ale gdy orientuje się, iż może odnieść korzyści ze związku z nim, przyjmuje jego hołdy, a nawet ofertę małżeństwa, manipulując zakochanym mężczyzną. Narzeczeństwo z Wokulskim nie przeszkadza jej we flirtowaniu z kuzynem. Sama chłodna i nieczuła, ma specyficzny stosunek do mężczyzn – traktuje ich przedmiotowo,...
licznych kompleksów. Uważa, że kobieta w jej wieku powinna mieć męża i dzieci, ale jak się okazuje nie jest to takie proste. Kolejnym jej zmartwieniem jest stagnacja w karierze. Humor poprawia sobie
Główną bohaterką powieści Bolesława Prusa " Lalka " jest Izabela Łęcka, kobieta piękna, lecz o zimnym sercu i wysokim mniemaniu o sobie i swojej rodzinie. Ten, kto przeczytał utwór musi
i stylu pisarskiego, literackiej periodyzacji powieści łączy zaskakująco wiele. Zarówno " Lalka ", jak i "Ziemia obiecana" wzbudziły wiele emocji już in statu nascendi. Śledzono z uwagą rozwój
i pomaga w jej urzeczywistnieniu. Trudno uwierzyć że kobieta może być tak zimna , okrutna i bezwzględna. Dla zbrodniarki liczyło się jedynie pragnienie władzy, bez względu na sposoby jej zdobycia. Pani
się klasztor. W autorskim komentarzu do tej postaci Prus pisał: „Panna Izabela jest fizjologicznie kobietą zimną , a w wyobraźni Mesaliną, która jeżeli nie fizycznie, to przynajmniej duchowo oddaje się