1. ‘przewrócić się, zwalić się’; 2. ‘zginąć gwałtowną śmiercią’; 3. ‘spuścić się szybko z góry na dół, zlecieć’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. stczes. pasti, padu, ros. pasť) < psłow. *pasti ‘paść,spaść, upaść, przewrócić się’, forma wielokrotna *padati; podstawą pie. *ped-‘ paść’.
Źródło
Słońce już padło.
Jan Kochanowski (1530-1584)
poleca
b/d
padalec
1. ‘beznoga jaszczurka’; 2. stpol. też ‘żmija rogata’; od XV w.; słowo utworzone od imiesłowu czasownika padać w postaci padały ‘taki, który pada, upada’ oznaczającego nazwę sposobu poruszania się zwierzęcia; dawniej w XVI w. występowała postać padalica
poleca
b/d
padlina
1. ‘ciało, mięso zdechłego zwierzęcia’; od XVIII w.; utworzone odpadły ‘zdechły’ (w stpol. też ‘upadły’) – pierwotnego imiesłowu od czasownika paść; przestarzała postać to padło ‘ts.’
poleca
b/d
napaść
1. ‘zaatakować’; 2. stpol. ‘spotkać, przydarzyć się’ (XV w.); 3. też ‘dosięgnąć, złapać’ (XVI w.)
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
padać
forma wielokrotna padać --> napadać, odpadać, spadać, wypadać.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta