‘chłodna pora roku’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. zima, ros. zimá) < psłow. *zima ‘chłodna pora roku, zima’ – pokrewne z lit. žiema ‘ts.’, łot. ziema ‘ts.’, gr. kheima ‘zima, chłód’; podstawą jest pie. *ģhei-m- ‘zima’.
Źródło
O zimach w Polsce wczesnych i srogich, ciepłych lub bardzo śnieżnych zebrał historyczne wiadomości Rzączyński w swojej historyi naturalnej, a powtórzył je Jęd. Moraczewski w „Starożytnościach polskich”. (...) Sroga zima w r. 1364 zmroziła wiele drzew owocowych w sadach polskich. W r. 1499 ogromne śniegi w końcu listopada tak zasypały kilkadziesiąt tysięcy Turków pustoszących okolice Halicza i Sambora, że ruszyć się z miejsca nie mogli, a zdychającym z głodu i dobijanym koniom rozpruwali wnętrzności dla ogrzania w nich swoich członków skostniałych. W r. 1552 nie było wcale zimy i d. 26 stycznia zaczęto koło Gdańska orać pola. W r. 1702 w lutym zaczęły kiełkować z ziemi wiosenne kwiaty.
Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900-1903
A czas zimny jest. [‘zimowy’]
Biblia królowej Zofii, 1455 r.
poleca
b/d
poleca
b/d
zimny
1. ‘mający niską temperaturę’; 2. ‘wywołujący wrażenie chłodu, ziębiący’; 3. ‘oziębły’; 4. dawniej (XV-XVII w.) ‘zimowy’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *zimьnъ ‘chłodny, zimny’, ‘dotyczący zimy’, który pochodzi od psłow. rzeczownika *zima ‘chłodna pora roku, zima’
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Zima