1. ‘narzędzie do obróbki metali, kamieni’; 2. pogardliwie ‘o kimś tępym, nieinteligentnym’; od XV w.; ogsłow. (por. czes. mlat ‘rodzaj drewnianej broni w kształcie młota; stalowa pałka używana w kamieniołomach i górnictwie’, ros. mółot ‘wielki, ciężki młot do kucia metali, kruszenia kamieni’) < psłow. *moltъ ‘narzędzie do rozbijania, kruszenia, kucia’ – rzeczownik utworzony odpsłow. *melti < pie. *mel(ә)- z wymianą fonetyczną: e > o
poleca
b/d
młotek
zdrobnienie
poleca
b/d
młócić
1. ‘wyłuskiwać ziarna z kłosów za pomocą odpowiednich narzędzi’; 2. przenośnie ‘uderzać, tłuc, bić’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *moltiti ‘uderzać, tłuc, walić’ > ‘poprzez uderzanie (kijami, cepami) wydobywać ziarna z kłosów’ – czasownik odrzeczownikowy od psłow. *moltъ
Materiał opracowany przez eksperta