1. Odparowanie – metoda rozdziału mieszanin polegająca na przejściu w stan gazowy jednego ze składników mieszaniny, zwykle stosowana do rozdziału mieszaniny ciała stałego i cieczy. Odparowanie ciekłego składnika mieszaniny może zachodzić samoistnie lub być przyspieszone poprzez ogrzewanie mieszaniny. |
2. Destylacja frakcjonowana – metoda służąca zwykle do rozdziału mieszaniny cieczy różniących się od siebie temperaturą wrzenia. Mieszanina cieczy jest ogrzewana. Kiedy temperatura ogrzewanego układu osiągnie wartość odpowiadającą temperaturze wrzenia jednego ze składników mieszaniny, składnik ten zaczyna przechodzić w stan gazowy, a jego pary trafiają do chłodnicy. W chłodnicy następuje skroplenie odparowanego składnika i jest on odbierany do osobnego naczynia jako tzw. frakcja. Sytuacja powtarza się dla każdego składnika, przy wyższej charakterystycznej dla niego temperaturze wrzenia. |
3. Sączenie – zwykle służy do rozdzielenia mieszaniny ciała stałego i cieczy. Gdy mieszanina jest przelewana przez sączek umieszczony na lejku, na sączku pozostaje ciało stałe, a ciecz zbiera się do osobnego naczynia. |
4. Sedymentacja – proces polegający na opadaniu cząstek ciała stałego na dno naczynia pod wpływem siły grawitacji. Proces zlewania cieczy znad osadu w celu oddzielenia obu substancji zwany jest dekantacją. |
5. Chromatografia – metoda pozwalająca na rozdział substancji różniących się siłami oddziaływania z fazą stacjonarną i ruchomą. Rozdzielane substancje wędrują wraz z eluentem (tzw. faza ruchoma – przenosi składniki rozdzielanej mieszaniny) wzdłuż bibuły, płytki lub kolumny chromatograficznej z różną szybkością (zależną od ich budowy i właściwości), co pozwala na ich rozdzielenie. |