1. ‘podnosić tumany kurzu, pyłu’; 2. dawniej ‘palić tak, aby szedł dym’; 3. ‘dymić, okadzać’; 4. ‘sypać, padać, prószyć (o śniegu)’; 5. potocznie ‘palić papierosy’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. kouřit ‘palić (papierosy); dymić; parować, kurzyć się’, ros. kuriť ‘palić; kurzyć; kadzić; pędzić (wódkę)’) < psłow. *kuriti‘palić powodując wydzielanie się dymu; dymić, kadzić’ – pokrewne m.in. z lit.kùrti ‘wzniecać ogień, palić’, a w dalszym pokrewieństwie też z goc. hauri ‘węgiel’ i stislandz. hyrr ‘ogień’; podstawą pie. pierwiastek *ker(ә)- ‘palić się, płonąć, żarzyć się’.
poleca
b/d
kurny
'dymny'
poleca
b/d
kurz
1. ‘pył, proch’; 2. dialektalnie też ‘dym’; od XVII w.
poleca
b/d
poleca
50%
4 głosy
nakurzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
odkurzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
rozkurzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
okurzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
rozkurzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wykurzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zakurzyć
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta