Hodowla zwierząt jest drugim podstawowym rodzajem działalności rolniczej. Zajmuje ona ważne miejsce w rolnictwie państw wysokorozwiniętych gospodarczo. Wraz z podnoszeniem się poziomu życia zmienia się bowiem model konsumpcji społeczeństwa, co przejawia się we wzroście spożycia mięsa i jego przetworów oraz produktów pochodzenia zwierzęcego (mleko, produkty mleczarskie, jaja). W państwach słabo rozwiniętych gospodarczo stosunkowo niewielkie są nadwyżki produkcji roślinnej stanowiące podstawę wyżywienia zwierząt hodowlanych, dlatego chów oparty jest głownie na ekstensywnym wykorzystaniu naturalnych pastwisk. Hodowlę zwierząt dzieli się najczęściej na:
• ekstensywną – (pasterstwo koczownicze i wędrowne, hodowla pastwiskowa) wykorzystującą naturalne obszary łąki pastwisk i wymagającą niewielkich nakładów pracy (głównie w centralnej Azji, Australii, zachodniej i środkowej części USA, na Pampie argentyńskiej oraz w środkowej i wschodniej części Wyż. Brazylijskiej i wschodniej i południowej Afryce. Nastawiona jest głównie na pozyskanie mięsa;
• intensywną – (hodowla pastwiskowo-oborowa i przemysłowa) oparta na wykorzystaniu roślin pastewnych, pasz oraz zaplecza technicznego (obory). Jest to głównie hodowla o kierunku mlecznymi mleczno-mięsnym. Rozwinęła się w państwach Europy Zach., w pn.-wsch. części USA oraz pn.-wsch. Chinach.