Korzystając z drugiego trybu warunkowego, będziemy mówić o nierealnych lub mało prawdopodobnych sytuacjach w czasie teraźniejszym lub przyszłym. Jest to swego rodzaju „gdybanie”:
If + Past Simple + Future in the Past (would + bezokolicznik)
If I were rich, I’d buy this beautiful yacht.
Future in the Past + if + Past Simple (would + bezokolicznik)
You would like Mike, if you knew him.
If she saw a ghost, she’d be scared to death.
Charakterystyczne są występujące w drugim trybie warunkowym zwroty: if I were you, if I were in your shoes. Służą one do udzielania rad. Zwróć uwagę, że nie należy tłumaczyć ich dosłownie, czyli: gdybym był tobą, gdybym był w twoich butach, ale na twoim miejscu:
If I were you, I’d start looking for a job. (Na twoim miejscu zacząłbym szukać pracy.)
W zdaniu podrzędnym oprócz czasu Past Simple możemy również zastosować Past Continuous:
- If I were going to Greece, I’d take a lot of sun cream.
a w zdaniu nadrzędnym czasowniki modalne could, might:
- If Cindy were taller, she could be a model.
- He might be leaving for Hawaii now if he were rich.
Zauważ, że w 1 i 3 osobie liczby pojedynczej czasownik to be pojawia się w formie were. Nie oznacza to, że forma was jest nieprawidłowa, jednak w drugim trybie częściej stosowana jest forma were:
If I were brave, I’d go bungee jumping.
If they were here, they’d help us.
If she were older, she might be wiser.
Tak, jak w pierwszym, tak i w drugim trybie, możemy zastosować inwersję. Tym razem w zdaniach typu If…were…:
If I were you, I wouldn’t do that. = Were I you, I wouldn’t do that.