Nagy Imre

Urodził się w rodzinie chłopskiej, ukończył wyższą szkołę handlową. W czasie I wojny światowej żołnierz w armii austro-węgierskiej, trafił do niewoli rosyjskiej.W 1918 wstąpił do partii bolszewickiej i Armii Czerwonej, walczył w jej szeregach do 1921. W latach 1921–28 przebywał na Węgrzech, w 1925utworzył Komunistyczną Partię Węgier (KPW), zagrożony aresztowaniem zbiegł do Austrii. W latach 1930–44 pracował m.in. w Instytucie Spraw Rolnych w Moskwie, działał w Kominternie. W 1944 wrócił na Węgry, wszedł w skład Biura Politycznego KC KPW (od 1948 Węgierska Partia Pracujących – WPP) i rządu jako minister rolnictwa (1944–45)i spraw wewnętrznych (1945–46). W latach 1949–51 wykluczony z władz WPP, po śmierci J. Stalina <Stalin Józef W.> premier w latach 1953–55. Zwolennik destalinizacji kraju, utracił stanowisko premiera po konflikcie z M. Rakosim, objął je ponownie po wybuchu rewolucji węgierskiej w 1956. Ogłosił wystąpienie Węgier z Układu Warszawskiego, neutralność kraju, proklamował wprowadzenie pluralizmu politycznego. Po stłumieniu powstania przez wojska radzieckie internowany w Rumunii. W 1957 przewieziony do kraju, skazany na śmierć i stracony.

Partia ta [WPP] była narzędziem antyludowego systemu terroru, opartego na dyktaturze jednostki lub kliki.
Imre Nagy