Metternich Klemens von

Przedstawiciel arystokratycznej rodziny, otrzymał staranne wykształcenie. Od 1797 w austriackiej służbie dyplomatycznej, w latach 1801–03 był posłem w Dreźnie, 1803–06 w Berlinie, 1806–09 w Paryżu. Po klęsce Austrii w wojnie z Napoleonem w 1809 negocjował warunki pokoju w Schönbrunn. W latach 1809–48 minister spraw zagranicznych, od1821 kanclerz. W 1813 przyłączył Austrię do VI koalicji antyfrancuskiej. Przewodniczył obradom kongresu wiedeńskiego 1814–1815, był jednym z twórców ustalonego tam porządku europejskiego, opartego na zasadzie równowagi sił między mocarstwami europejskimi. Zapewnił Austrii hegemonię w Związku Niemieckim i we Włoszech, zwalczał ruchy zjednoczeniowe w tych krajach. Główny inicjator i koordynator działalności Świętego Przymierza utworzonego w 1815. Zwolennik konserwatyzmu, zwalczał ruchy liberalne, rewolucyjne i narodowe.W 1846 po powstaniu krakowskim wcielił Rzeczpospolitą Krakowską do Austrii. Rozbudował aparat policyjno-szpiegowski do wykrywania spisków godzących w panujący porządek. Po wybuchu rewolucji w Wiedniu w 1948 (Wiosna Ludów 1848–49) wyjechał do Holandii, po powrocie w 1851 zarządzał rodzinnym majątkiem.

Kiedy Paryż kichnie, Europa dostaje kataru.
Klemens von Metternich