Ukończył Instytut Finansowo-Gospodarczy w Tarnopolu. Pracował m.in. jako zastępca głównego księgowego w kołchozie pod Iwano-Frankowskiem, prezes oddziału Banku Państwowego ZSRR, prezes Banku Rolno-Przemysłowego w Kijowie. Jako prezes ukraińskiego banku centralnego przeprowadził reformę finansów państwa, wprowadził ukraińską walutę – hrywnę. W latach 1999–2001 premier, wprowadził reformy gospodarcze i administracyjne. Po konflikcie z prezydentem L. Kuczmą usunięty z tego stanowiska. Stanął na czele koalicji „Nasza Ukraina”, która w 2002 wygrała wybory parlamentarne. W 2004 zgłosił swą kandydaturę na prezydenta. W czasie kampanii struty dioksynami.Wygrał I turę wyborów. Odmówił uznania wyników II tury, według których zwyciężył kontrkandydat W. Janukowycz. Wezwał swych zwolenników do protestu, który zyskał miano „pomarańczowej rewolucji”, z powodu żywiołowości i determinacji milionów uczestników oraz używania przez nich jako symbolu koloru pomarańczowego. W powtórzonej II turze w grudniu 2004 (na mocy wyroku Sądu Najwyższego Ukrainy) wygrał wybory prezydenckie. W styczniu 2005 zaprzysiężony na prezydenta. Dąży do wprowadzenia Ukrainy w struktury Unii Europejskiej i NATO.
Rosja to sąsiad Ukrainy. A przysłowie powiada: lepiej dwa razy pokłócić się z żoną niż raz z sąsiadem.
Wiktor Juszczenko