Benedykt z Nursji

Pochodził z bogatej rodziny rzymskiej Anicjuszów, studiował w Rzymie, naukę przerwał i następnie trzy lata żył jako pustelnik w górach koło Subiacowe Włoszech. Wkrótce powstała wokół niego grupa naśladowców.W 529 przeniósł się z nimi do Monte Cassino. Zbudował tam klasztor i ułożył przepisy organizujące tryb życia klasztornego, które stały się podstawą reguły zakonu benedyktynów, a zarazem całego ruchu monastycznego w Europie. Za przewodnie zasady nowej reguły uznał: ubóstwo, czystość i posłuszeństwo. Czas braci zakonnych miał być wypełniony modlitwą, lekturą Pisma Świętego i pracą fizyczną. Mniejszą wagę przyłożył do ascezy i liturgii. Na czele każdego zgromadzenia zakonnego miał stać wybierany dożywotnio opat, sprawujący władzę niemal absolutną. Ideały benedyktyńskie dały impuls reformom Kościoła w VI w. (pontyfikat Grzegorza I)a następnie w XI w. (główną rolę w tym dziele odegrał klasztor w Cluny). Klasztory benedyktyńskie stały się oazami twórczości, kultury i nauczania w czasach średniowiecza. W 1964 Benedykt został ogłoszony głównym patronem Europy.

Był to mąż, z łaski Bożej i z imienia Błogosławiony (Benedictus), którego życie przepełniała świętość.
Grzegorz I Wielki