Biogeografia jest nauką o przestrzennym rozmieszczeniu żyjących na Ziemi gatunków roślin i zwierząt oraz prawidłowościach tego rozmieszczenia. Wyróżnia się fitogeografię, zajmującą się rozmieszczeniem roślin, oraz zoogeografię, która bada rozmieszczenie zwierząt.
Na rozmieszczenie organizmów mają wpływ:
– czynniki biogenetyczne – są efektem procesów ewolucyjnych, w trakcie których zróżnicowanie budowy i funkcji biologicznych, kształtujące możliwości i wymagania organizmu, umożliwiły mu zajęcie określonego siedliska;
– czynniki ekologiczne – obejmują czynniki abiotyczne (związane z klimatem i glebą) oraz biotyczne (oddziaływania między organizmami);
– czynniki antropogeniczne – stanowią szczególny rodzaj czynników biotycznych, związanych z działalnością człowieka, której skutkiem może być zarówno rozprzestrzenianie się gatunków, jak i ich wymieranie;
– czynniki historyczne – są związane z przemianami geologicznymi, które zachodziły w minionych epokach historii Ziemi, np. kształtowanie się kontynentów.
Szata roślinna i świat zwierzęcy na Ziemi wykazują duże zróżnicowanie ukształtowane pod wpływem różnych czynników. W ujęciu ekologicznym wyróżnia się biomy – zbiorowiska roślinne, z którymi związane są takie elementy biosfery, jak klimat, gleba, świat zwierzęcy. Innym ujęciem jest ujęcie florystyczne, które uwzględnia charakterystyczny dla danego obszaru układ gatunków i wyższych jednostek taksonomicznych (przewodnich i endemicznych), wynikający z ich historii geologicznej.