Proust Marcel

Pisarz francuski, eseista, tłumacz. Od dzieciństwa chorował na astmę, co miało wpływ na jego życie i twórczość. Studiował prawo i nauki polityczne,a potem zajął się wyłącznie twórczością pisarską. Człowiek o neurastenicznej osobowości, nad wyraz wrażliwy, pobudliwy. Wiódł życie dandysa, był znaną postacią w literackim świecie Paryża. Pierwsze teksty literackie powstały w jego wczesnej młodości. W 1896 ukazał się zbiór opowiadań Rozkosze i dnie, które najpierw były publikowane w czasopismach. Zajmował się także tłumaczeniem twórczości Ruskina. Od 38. roku życia aż do śmierci pisał jedną powieść W poszukiwaniu straconego czasu, która przyniosła mu sławę i odegrała ogromną rolę w rozwoju powieści. Nowatorska narracja nie uwzględniała chronologii ani prawideł czasu, a wydarzenia były przedstawiane jako następstwo refleksji, wspomnień, przemyśleń występujących w świadomości autora. Taki typ narracji nazwano „podróżą w głąb czasu”. Powieść składała się z kilku części o odrębnych tytułach. Była wielokrotnie zmieniana, autor dopisywał nowe fragmenty. Całość ukazała się dopiero po jego śmierci, w 1927.