Morsztyn Jan Andrzej

Poeta barokowy, tłumacz. Twórca poezji dworskiej.Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej, zdobył staranne wykształcenie na uniwersytecie w Lejdzie. Wiele podróżował. Angażował się w działalność dyplomatyczną. Szybko piął się po szczeblach kariery politycznej. Był jednym z przywódców stronnictwa francuskiego w Polsce, został nawet oskarżony o zdradę stanu. Schronił się we Francji, gdzie spędził resztę życia.Twórczość poetycka znajdowała się na marginesie jego działań politycznych. Nie publikował swoich utworów, uznając je za rzecz osobistą. Mimo to zapewniły mu one sławę. Reprezentował w poezji nurt dworski, a w jego wierszach przeważała tematyka miłosna. Był polskim marinistą (wzorem były dla niego utwory włoskiego poety barokowego Giambattista Marino) – wiersze Morsztyna charakteryzowały się kunsztowną budową, konceptem, dworską elegancją i dowcipem. Zostały zebrane w dwa tomy – Kanikuła, albo Psia gwiazda (1647) i Lutnia (1661). Do najpopularniejszych należą wiersze Cuda miłości, Do trupa, Niestatek. Morsztyn znany jest także jako tłumacz Cyda P. Corneille`a.