Czeski pisarz współczesny, urodzony w Brnie na Morawach. W 1919 przeniósł się z matką i ojczymem do Nymburka, gdzie pracował jako administrator browaru. Przyszły pisarz w gimnazjum musiał powtarzać klasę. Potem studiował prawo, filozofię i literaturę. W czasie wojny pracował jako zawiadowca na kolei. Po jej zakończeniu, ze względu na nieprzyjazną intelektualistom politykę władz, Hrabal, który miał tytuł doktora, pracował m.in. w hucie i w sortowni makulatury. W 1968, po inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację, otrzymał zakaz publikowania. W następnych latach niektóre jego utwory ukazywały się legalnie, inne w drugim obiegu. Hrabal zginął, wypadając ze szpitalnego okna z trzeciego piętra – nie wiadomo, czy to był wypadek, czy też cierpiący na depresję pisarz odebrał sobie życie. Hrabal, który w swoich opowiadaniach z humorem i dystansem opowiada o smutnych przeżyciach zwykłych ludzi, nawiązując do surrealizmu i do stylu Jaroslava Haška, napisał m.in. Lekcje tańca dla starszych i zaawansowanych (1964), Bar Świat (1968), Pociągi pod specjalnym nadzorem (1965), Postrzyżyny (1976), Zbyt głośna samotność (1978), Bambini di Praga (1978), Czuły barbarzyńca (1981).