Zazdrość przyczyną dramatu w tragedii

Nie zawsze zazdrość ma tak niewielkie skutki jak w komediach Fredry czy poemacie Mickiewicza. Inaczej jest chociażby u Szekspira. Makbet, tytułowy bohater tragedii, zazdrości królowi tronu, więc... podstępnie zabija monarchę. Otello podejrzewa żonę Desdemonę o zdradę, więc ją, powodowany zazdrością, dusi, choć nie ma wystarczających dowodów przeciw rzekomo wiarołomnej. Gdy dowie się, że padł ofiarą intrygi Jagona i niesłusznie posądzał żonę o romans z Kasjem, odbierze sobie życie, przebijając się mieczem.
Temat zazdrości pojawia się także w kilku utworach Juliusza Słowackiego. Tytułowa bohaterka dramatu Balladyna z zazdrości o Kirkora (i lepsze życie u boku księcia) zabija rodzoną siostrę – niewinną i życzliwą, łagodną, kochającą Alinę. Bohater Mazepy , starzec podejrzewający własną żonę o zdradę, w ataku wściekłości każe zamurować alkowę, w której domyśla się obecności rzekomego kochanka Amelii, ją zaś dręczy podejrzeniami. Wnętrze otwartej na rozkaz króla alkowy kryje królewskiego pazia, Mazepę, przypadkowo obecnego w sypialni. Wojewoda nadal podejrzewa Amelię o zdradę i dlatego doprowadza do pojedynku pomiędzy Mazepą a swym synem Zbigniewem, występującym w imieniu ojca. Oficjalnie w tym pojedynku, a faktycznie od samobójczego strzału ginie Zbigniew, zakochany w macosze Wojewodzinie, ale lojalny wobec ojca. Przy jego trumnie, dowiedziawszy się o miłości Zbigniewa od Mazepy, ginie, również kochająca Zbigniewa, Wojewodzina Amelia (truje się). Te tragedie nie powstrzymują jeszcze starca przed gniewem: gdy Mazepa opuszcza zamek, napadają na niego ludzie Wojewody, rozbierają, biją i półnagiego, skrępowanego, przywiązują do konia... Król chce wymierzyć karę mściwemu, chorobliwie zazdrosnemu starcowi, ale spóźnia się, bo Wojewoda popełnia samobójstwo.
Ofiarą zazdrości pada też bohater innego, nieukończonego, dramatu Juliusza Słowackiego, zatytułowanego przez wydawcę Horsztyński (choć nie on jest główną postacią tragedii). Ksawery Horsztyński, niegdyś oślepiony przez Moskali i mający straszne kompleksy z powodu własnej starości i ślepoty oraz odebrania mu dziecka i kobiety przez starego Kossakowskiego, dowiaduje się o miłości swej młodziutkiej żony Salomei do młodego Kossakowskiego– Szczęsnego. Starzec wyzywa młodzieńca na pojedynek na losowane pistolety (jeden nabity, drugi nie) i choć udaje mu się wybrać nabitą broń, w ostatniej chwili opamiętuje się i... strzela w ścianę, ocalając rywala. Niedługo potem sam popełnia samobójstwo. Gdyby nie jego zazdrość, nie doszłoby do tej tragedii...