‘niczym niezmącony, niezachwiany, niewzruszony spokój’; wyr. rzecz. Wyrażenie pochodzi od systemu filoz. grec. szkoły stoików, założonej przez Zenona z Kitionu. Opierał się on na etyce obowiązku i surowej cnoty, polegającej na zachowaniu równowagi duchowej niezakłóconej zarówno radością, jak smutkiem, na wyzbyciu się namiętności i na życiu zgodnym z naturą i rozumem. Według stoicyzmu warunkiem szczęścia i prawdziwej wolności jest panowanie nad sobą i swoimi emocjami; Co papież chciał nam przekazać swoim stoickim spokojem w cierpieniu. – TV Puls.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta