krew z krwi i kość z kości

‘potomek, nieodrodne dziecko, ktoś pozostający w bliskim pokrewieństwie’’; wyr. rzecz. oparte na cytacie z Biblii. (Rdz 2, 22-23: „Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mojego ciała»”); Już mam ich dwoje przeciwko sobie, przy czym jedno jest moją własną córką, krew z krwi mojej i kość z kości. – K. Grochola.