siedzieć jak na tureckim kazaniu

‘słuchać czegoś, czego się nie rozumie; przysłuchiwać się czemuś, nic nie rozumiejąc’; zwrot. W pierwotnej wersji zwrot miał postać: siedzieć jak na niemieckim kazaniu, co jest uzasadnione historycznie – w początkach chrześcijaństwa polskiego większość księży pochodziła z Niemiec. Wymiana przymiotnika niemiecki na turecki jest najprawdopodobniej wynikiem hiperbolizacji.