cięty/ostry język

‘ironiczny, złośliwy, ale też dowcipny sposób mówienia’; wyr. rzecz., bibl. (Ps 64, 4: „Oni ostrzą jak miecz swe języki, a gorzkie słowa kierują jak strzały.”); Amy Heckerling, jedna z nielicznych pań na reżyserskim stołku, wnikliwym obserwatorem świata, także obdarzonym ciętym językiem komentatorem uczyniła małego chłopca (…) – GW; Wśród dziewczyn jest i blondynka, i recytatorka z ciętym językiem, i dziewczyna do tańca i do różańca (…). – „Victor G”.