‘działać, postępować nie zawsze zgodnie z przepisami’; zwrot, prawn.; Czwórka młodych policjantów samorzutnie tworzy brygadę do walki z przestępczością zorganizowaną, gotowa walczyć na granicy prawa.
‘przekraczać jakąś zasadę, normę, zakres czegoś, zrobić coś niedopuszczalnego’; zwrot, admin.; Swoboda dam, uwolnionych od ich krępującej obecności, przekraczała wszelkie granice. – W. Łysiak; (…) bo jednak rzeczywiście przekroczyłem granicę przyzwoitości – ale musiałem. – „Angora”; W którym miejscu przekroczyłem tę niewidzialną granicę. – „Cogito”.
‘mieć do kogoś bezgraniczne zaufanie, ufać komuś całkowicie, bez zastrzeżeń’; zwrot; Monika Kuszyńska (…) ma w nim mężczyznę, któremu ufa bez granic . – „Fakt”.
‘są określone zasady, których nie wolno przekroczyć’; fraza, admin.; Ale wszystko ma swoje granice. – W. Łysiak.
‘niestrzeżona część granicy, najczęściej zalesiona’; wyr. rzecz., przyr.; Kolejna grupa Rumunów przedostała się przez zieloną granicę.
Materiał opracowany przez eksperta