‘wyraz twarzy znamionujący zły humor, niezadowolenie’; wyr.rzecz.; Wchodząc do łazienki, Natasza kątem oka zobaczyła kwaśną minę matki. –„Victor G”; I jeszcze się [nauczyciele] dziwią, że uczniowie mają takie kwaśne miny. –„Victor G”.
‘groźny, surowy wyraz twarzy; zasępiona, niezadowolona mina’; wyr. rzecz., mitol. – od imienia Marsa – rzym. boga wojny; Wszyscy wychodzący mieli marsowe miny. – Internet.
‘maskować wyrazem twarzy, zachowaniem prawdziwy nastrój lub sytuację; pozorować coś, udawać’; zwrot; W samą uroczystość Święta Zmarłych, w dniu z deszczykiem, kiedy chodzimy po cmentarzu i nie nadrabiamy minami, bo lękamy się śmierci własnej i cudzej, Jezus mówi do nas (…). – J. Twardowski.
‘reagować na coś lekceważąco, pogardliwie’; zwrot; (…) ona bez przerwy o coś się obraża. Albo milczy, albo wzrusza ramionami, albo robi nadętą minę. – „Victor J”.
‘pozornie niewinny wyraz twarzy, maskujący fałsz, zakłamanie’; wyr. rzecz.; (…) i wszystkie te świętoszkowate miny były od samego początku zasłoną dla politycznego wyrachowania (…) – W. Łysiak
Materiał opracowany przez eksperta