‘ktoś jest czymś wzruszony, poruszony, wstrząśnięty’; zwrot; Kiedy na nie patrzę, kiedy dotykam wstążeczek i proporczyków, wciąż coś chwyta za gardło – mówi. – „Ozon”.
‘ktoś nie chce o czymś powiedzieć ze strachu lub nie chce sprawić przykrości’; zwrot; Pan wybaczy, że nie będę się wdawać w szczegóły, po prostu nie przejdą mi przez gardło. – S. Bąba.
‘być w trudnej sytuacji zmuszającej do podjęcia szybkiej, zwykle niekorzystnej decyzji’; zwrot, gw. przestęp.; Olek musiał działać bardzo szybko, miał już prawie nóż na gardle. – „Victor G”.
‘atakować kogoś, rzucić się do bicia’; zwrot, gw. przestęp.; (…) komu do/gardła się rzuca a komu najwyżej/na mózg się rzuciło. – S. Barańczak.
‘atakować kogoś, kłócić się zawzięcie, bić się z kimś’; zwrot, gw. przestęp.; Szkoda, że pomarańczowi tak szybko skoczyli sobie do gardła.
‘ktoś nie może wydobyć z siebie słowa z powodu zdenerwowania, wzruszenia, przerażenia, niemożności powiedzenia czegoś’; zwrot; (…) ojcu młodej dziewczyny słowa grzęzną w gardle. – „Fakt”.
‘uprzykrzać się, mocno komuś dokuczyć, dokuczać, zatruwać komuś życie, dać się we znaki’; zwrot; kiedy kość lub ość staje człowiekowi w gardle, może zagrażać to jego życiu; Ale ten drut stanął „Salonowi” kością w gardle. – W. Łysiak.
‘strach kogoś opanowuje, ktoś zaczyna się bardzo bać’; zwrot; Poczułam, jak strach łapie mnie za gardło. – K. Grochola.
‘zwężony odcinek drogi, który utrudnia przejazd; trudna do pokonania przeszkoda’; wyr. rzecz.; Od początku skarżą się na wąskie gardło w przyznawaniu pieniędzy. – „Ozon”.
‘zabierać coś siłą, przemocą’; zwrot; (…) już nawet w Polsce nikt nas się nie boi i zwycięstwo w każdym meczu trzeba wyrwać rywalom z gardła (…).
‘wielokrotnie i bezskutecznie coś tłumaczyć, wyjaśniać, prosić, apelować o coś’; zwrot; Internet.
Materiał opracowany przez eksperta