‘czegoś jest za dużo, dlatego panuje nieład, nieporządek’; fraza.
‘dziad, żebrak chodzący po odpustach, dziś już tylko siedzący pod kościołem; ktoś zaniedbany’; wyr. rzecz.
‘mówić do kogoś, kto nic nie rozumie lub nie słucha’; zwrot, liter., część przysł. „Mówił dziad do obrazu, a obraz doń ani razu”, które wywodzi się z literatury sowizdrzalskiej, później powtarzane w odpustowych pieśniach dziadowskich; Nie wydaje ci się, że mówię do ciebie jak dziad do obrazu, w ogóle mnie nie słuchasz. – Internet.
‘od dawna, od wielu pokoleń, od zawsze’; wyr. określ., zwycz.; Te ziemie za rzeką należały z dziada pradziada do naszej rodziny. – „Prodoks”.
Materiał opracowany przez eksperta