rzecz. n
- ogół ludzi zamieszkujących Ziemię i pozostających we wzajemnych związkach społecznych.
- grupa osób zajmujących jakieś terytorium, powiązanych zależnościami cywilizacyjnymi zawodowymi itp.
(w zn. 1.) Ludzkość przeszła daleką drogę rozwoju od społeczeństwa (D. lp) pierwotnego, przez prymitywne organizacje społeczne, aż do obecnej cywilizacji z wysoko wyspecjalizowanymi funkcjami społecznymi, właściwymi dla każdego członka społeczeństwa (D. lp).
(w zn. 2.) Rada miasta podjęła decyzję o zaproponowaniu osobom bezrobotnym pracy dla dobra społeczeństwa (D. lp) przy porządkowaniu terenów zielonych. Będą sprzątać parki miejskie i otrzymywać wynagrodzenie.
KOMENTARZ
Aby określić czyjeś miejsce w strukturze społecznej mówi się o jego statusie społecznym (może być wysoki lub niski). Przy określaniu statusu społecznego ludzie mają zwykle na myśli zamożność danej osoby i mogą kierować się daleko uproszczonymi obserwacjami (np. oceniać czyjś status społeczny na podstawie samochodu).
Innym określeniem jest powiedzenie o kimś, że ma wysoką pozycję społeczną lub bardziej kolokwialnie (SPJ) – zajmuje wysokie miejsce na drabinie społecznej. W tym wypadku chodzi o osoby cieszące się autorytetem i – przynajmniej w założeniu – dużym stopniem zaufania społecznego (np. wybitni prawnicy, lekarze, twórcy kultury).
Słowo społeczeństwo występuje w różnych związkach frazeologicznych, np. wyrzutek społeczeństwa – osoba nie spełniająca norm społecznych, często mająca problemy z prawem, chuligan, przestępca. O takim człowieku można również powiedzieć, że jest to osoba z marginesu społecznego albo że znajduje się poza nawiasem społeczeństwa.