1. ‘duża pieczątka’; 2. ‘kawałek laku lub wosku z wyciśniętym znakiem, przymocowany dla uprawomocnienia dokumentu lub jako ochrona jego zamknięcia’; od XIV w.; forma ogsłow. pochodzi prawdopodobnie od psłow. postaci *pečatь utworzonej od psłow. czasownika *pekti ‘piec’ – pierwotnie do wypalania znaków używano rozgrzanych stempli metalowych; część językoznawców doszukuje się innego, orientalnego pochodzenia wyrazu
poleca
b/d
pieczątka
1. ‘płytka z wypukłym znakiem lub napisem wyrytym w kauczuku używana do odbijania znaków, napisów na papierze, laku itp.’; 2. ‘znak, napis odbity na papierze, laku itp.’; zdrobnienie
poleca
b/d
Materiał opracowany przez eksperta