1. ‘ścisk, natłok’; 2. ‘element silnika tłoczący parę, wodę, powietrze itp.’; dawniej: 3. ‘stempel do wytłaczania skóry’ oraz 4. ‘pieczęć do odciskania znaków wypukłych’; od XVI w.; ogsłow. (por. czes. tlak ‘ciśnienie; nacisk, presja’, ros. dialektalne tólók ‘tłok, tłuczek do ubijania ziemi; ugór, na którym wypasa się bydło, klepisko’, słoweń. tlàk ‘dobrze ubita ziemia; ciśnienie’) < psłow. *tolkъ ‘tłoczenie, ścisk, gniecenie; coś stłoczonego, zgniecionego’– jest to rzeczownik odczasownikowy od psłow. *telkti ze zmianą fonetyczną samogłosek e > o; znaczenie techniczne zostało utworzone wtórnie od czasownika tłoczyć