Nieco groteskowy akt ofiary przedstawia powieść 
Tadeusza Konwickiego. Jej bezimienny bohater czy raczej antybohater, everyman – niewybitny, ale dość znany, by jego śmierć zwróciła uwagę, zostaje wyznaczony przez kolegów z opozycji do popełnienia samobójstwa. Ma w akcie protestu przeciw uzależnieniu Polski od ZSRR dokonać samospalenia na schodach Pałacu Kultury i Nauki. Sam bohater nie jest przekonany co do sensowności tego aktu ani wyboru osoby, może po prostu się boi. Waha się, bo do życia zachęcają go jeszcze resztki sił witalnych i rysująca się nieoczekiwanie na horyzoncie miłość. Bohater, pełen strachu i wątpliwości, decyduje się jednak na ów czyn. Raczej go dokona. Zostawiamy go wstępującego na schody z kanistrem benzyny i paczką szwedzkich zapałek (groteska – polskie zapałki się nie palą, dobrej benzyny też trzeba szukać, bo przecież Polska-Polsza jest państwem groteskowym, jedną wielką chwiejącą się dekoracją, atrapą).
filmy Lawa. Opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza, reż. Tadeusz Konwicki – adaptacja filmowa Dziadów Adama Mickiewicza; ofiara Gustawa-Konrada, Ogniem i mieczem, reż. Jerzy Hoffman – adaptacja powieści Henryka Sienkiewicza; ofiara pana Podbipięty, który wyrusza na niebezpieczną wyprawę do obozu wroga i spotyka go okrutna śmierć, Pan Wołodyjowski, reż. Jerzy Hoffman – adaptacja powieści Henryka Sienkiewicza; ofiara z życia „małego rycerza”, Życie za życie, reż. Krzysztof Zanussi – ofiara z własnego życia, złożona za współwięźnia przez ojca Kolbego, Korczak, reż. Andrzej Wajda – „żydowski święty”, Janusz Korczak, bardziej ceni spokój dzieci – swych wychowanków z sierocińca – niż własne życie, dlatego idzie z nimi na śmierć do komory gazowej, Życie jest piękne, reż. Roberto Benigni – ofiara ojca, który naraża życie dla zdrowia i bezpieczeństwa syna w obozie koncentracyjnym i ginie z uśmiechem na ustach, by nie niepokoić dziecka, Tańcząc w ciemnościach, reż. Lars von Trier – ofiara za życie i zdrowie dziecka, matka kradnie pieniądze, ponosi karę śmierci, ale ratuje syna przed utratą wzroku, Przełamując fale, reż. Lars von Trier – poświęcenie żony dla chorego męża,szalonej wydaje się, że ofiaruje się za niego, gdy oddaje się nieznajomym mężczyznom, podczas jednej z takich eskapad ponosi śmierć, Quo vadis, reż. Jerzy Kawalerowicz – adaptacja powieści Henryka Sienkiewicza;ofiara chrześcijan, męczeńska śmierć – świadectwem wiary, Pasja, reż. Mel Gibson – poświęcenie Chrystusa za ludzkość; okrutna ofiara Mesjasza
antybohater, everyman
Materiał opracowany przez eksperta
-
Poświęcenie ze znakiem zapytania