zootomia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzɔːˈtɔ̃mʲja], AS: [z•otõmʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• dł. sam.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauka zajmująca się metodami dokonywania sekcji zwłok zwierząt; zob. też zootomia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zootomia dopełniacz zootomii celownik zootomii biernik zootomię narzędnik zootomią miejscownik zootomii wołacz zootomio - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. zootomiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) zootomia ż
- źródła:
zootomia (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) nauk. zootomia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
zootomia (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ʣo.o.to.ˈmi.a/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.