zobowiązać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzɔbɔˈvʲjɔ̃w̃zaʨ̑], AS: [zobovʹi ̯õũ̯zać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zobowiązywać)

(1.1) książk. nałożyć na kogoś obowiązek wykonania jakiejś czynności

odmiana:

(1.1) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zobowiązać
czas przyszły prosty		zobowiążę	zobowiążesz	zobowiąże	zobowiążemy	zobowiążecie	zobowiążą
czas przeszły	m	zobowiązałem	zobowiązałeś	zobowiązał	zobowiązaliśmy	zobowiązaliście	zobowiązali
	ż	zobowiązałam	zobowiązałaś	zobowiązała	zobowiązałyśmy	zobowiązałyście	zobowiązały
	n	zobowiązałom	zobowiązałoś	zobowiązało
tryb rozkazujący		niech zobowiążę	zobowiąż	niech zobowiąże	zobowiążmy	zobowiążcie	niech zobowiążą
pozostałe formy czas zaprzeszły m zobowiązałem był zobowiązałeś był zobowiązał był zobowiązaliśmy byli zobowiązaliście byli zobowiązali byli ż zobowiązałam była zobowiązałaś była zobowiązała była zobowiązałyśmy były zobowiązałyście były zobowiązały były n zobowiązałom było zobowiązałoś było zobowiązało było forma bezosobowa czasu przeszłego zobowiązano tryb przypuszczający m zobowiązałbym, byłbym zobowiązał zobowiązałbyś, byłbyś zobowiązał zobowiązałby, byłby zobowiązał zobowiązalibyśmy, bylibyśmy zobowiązali zobowiązalibyście, bylibyście zobowiązali zobowiązaliby, byliby zobowiązali ż zobowiązałabym, byłabym zobowiązała zobowiązałabyś, byłabyś zobowiązała zobowiązałaby, byłaby zobowiązała zobowiązałybyśmy, byłybyśmy zobowiązały zobowiązałybyście, byłybyście zobowiązały zobowiązałyby, byłyby zobowiązały n zobowiązałobym, byłobym zobowiązało zobowiązałobyś, byłobyś zobowiązało zobowiązałoby, byłoby zobowiązało imiesłów przymiotnikowy przeszły m zobowiązany, niezobowiązany zobowiązani, niezobowiązani ż zobowiązana, niezobowiązana zobowiązane, niezobowiązane n zobowiązane, niezobowiązane imiesłów przysłówkowy uprzedni zobowiązawszy rzeczownik odczasownikowy zobowiązanie, niezobowiązanie

przykłady:

(1.1) Pracownik jest zobowiązany do zwrotu wyposażenia na koniec dnia roboczego.

składnia:

(1.1) zobowiązać kogoś B. do czegoś D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zobligować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

aspekt niedokonany zobowiązywać

rzecz. zobowiązanie n, zobowiązywanie n

przym. zobowiązany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oblige, bind
• arabski: (1.1) تعهد (zobowiązać się)
• białoruski: (1.1) абавязаць
• duński: (1.1) forpligte
• niderlandzki: (1.1) verplichten
• niemiecki: (1.1) verpflichten
• norweski (bokmål): (1.1) forplikte
• norweski (nynorsk): (1.1) forplikte, forplikta
• rosyjski: (1.1) обязать
• szwedzki: (1.1) förpliktiga, förplikta, ålägga
• ukraiński: (1.1) зобов'язати

źródła: