yell (język angielski)

yell (2.1)
wymowa:
IPA: /jɛl/
wymowa amerykańska
znaczenia:

czasownik

(1.1) krzyczeć, wrzeszczeć

rzeczownik

(2.1) krzyk, wrzask
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dean reached him an instant later. "Tango down!" he yelled. The man was clearly dead […].[1] → Dean dotarł do niego chwilę później. "Tango down!" krzyknął. Mężczyzna był ewidentnie martwy […].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. yelling
przym. yelling
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Stephen Coonts, Stephen Coonts and William H. Keith, Death Wave, Quercus, 2011, s. 264, ISBN 978-0-85738-520-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.