wyprowadzka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opuszczenie miejsce dotychczasowego zamieszkania, zwykle połączone z przeniesieniem swojego dobytku w inne miejsce
odmiana:
przykłady:
(1.1) Do końca tygodnia muszę opuścić mieszkanie. Pomożesz mi w wyprowadzce?
składnia:
(1.1) wyprowadzka + D. + z + D.
wyprowadzka + D. + do + D.
wyprowadzka + D. + od + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) wykludzka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyprowadzanie n, wyprowadzenie n
czas. wyprowadzać ndk., wyprowadzić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wyprowadzać się
uwagi:
por. wprowadzka przeprowadzka
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.