wygnanie (język polski)

wymowa:
IPA: [vɨˈɡnãɲɛ], AS: [vygnãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zmuszenie do opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu[1]
(1.2) przymusowy pobyt poza krajem, zwykle bez możliwości powrotu do ojczyzny[2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Adam i Ewa zostali skazani na wygnanie z raju.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wypędzenie, wydalenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wygnać
rzecz. wygnaniec mrz, wygnanka ż
związki frazeologiczne:
wygnanie z raju
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. sjp.pl
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wygnanie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.