wwiercenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vvʲjɛrˈʦ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [vvʹi ̯ercẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od wwiercić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik wwiercenie dopełniacz wwiercenia celownik wwierceniu biernik wwiercenie narzędnik wwierceniem miejscownik wwierceniu wołacz wwiercenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wwiercić dk., wwiercać dk., wiercić ndk., rozwiercać ndk., rozwiercić dk.
- rzecz. rozwiertak mrz, wwiercanie n, wiertło n, wiertarka ż, wiercenie n, wiertareczka ż
- przym. wiertniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.