wreker (język niderlandzki)

wymowa:

​

stand. hol IPA: [ˈvreː.kər], [ˈvreː.kərs], [ˈvreː.kər.tʃə], [ˈvreː.kər.tʃəs]

środ. i płn. Holandia IPA: [ˈvreɪ̯.kə(r)], [ˈvreɪ̯.kə(r)s], [ˈvreɪ̯.kə(r).cə], [ˈvreɪ̯.kə(r).cəs]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mściciel^[1]

odmiana:

(1.1) lp wreker; lm wrekers; zdrobn. lp wrekertje; lm wrekertjes

przykłady:

(1.1) Een geheimzinnige wreker begint gangsters te vermoorden, en Batman krijgt de schuld.^[2] → Tajemniczy mściciel zaczyna zabijać gangsterów, i cała wina spada na Batmana.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niderl. wraak + er

uwagi:

źródła: