wbić (język polski)

wymowa:
IPA: [vbʲiʨ̑], AS: [vbʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wbijać)

(1.1) zob. wbijać

czasownik zwrotny dokonany (ndk. wbijać się)

(2.1) zob. wbijać się
odmiana:
(1.1) koniugacja Xa
(2.1) koniugacja Xa
przykłady:
(1.1) Wreszcie Korbal wbił łopatę i odmierzywszy kilka kroków, krechę obcasem przeciągnął[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wbicie n, wbijanie n
czas. bić ndk., wbijać ndk.
związki frazeologiczne:
wbić nóż w plecy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wbijać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wbijać się
źródła:
  1. Igor Newerly, Pamiątka z Celulozy, 1952, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.