verankern (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [fɛɐ̯ˈʔaŋkɐn]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, nierozdzielnie złożony
- (1.1) zakotwiczać, zakotwiczyć
- (1.2) umieszczać, umieścić, ujmować, ując, ustanawiać, ustanowić (np. w przepisach)
- odmiana:
- (1.1-2)[1] verankern (verankert), verankerte, verankert (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Verankern n, Verankerung ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: ankern • verankern
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.