utor (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) używać, korzystać z czegoś

odmiana:

(1.1) utor, uti, usus sum (koniugacja III, verbum deponens)

przykłady:

(1.1) Sapientia utendum est. → Trzeba korzystać z mądrości.

składnia:

(1.1) utor + Abl.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. utilitas ż, usio ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: