upierdliwiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wulg. pot. człowiek upierdliwy, dokuczliwy, natrętny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik upierdliwiec upierdliwcy dopełniacz upierdliwca upierdliwców celownik upierdliwcowi upierdliwcom biernik upierdliwca upierdliwców narzędnik upierdliwcem upierdliwcami miejscownik upierdliwcu upierdliwcach wołacz upierdliwcu upierdliwcy depr. M. i W. lm: (te) upierdliwce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. upierdliwość ż
- przym. upierdliwy
- przysł. upierdliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) casse-couilles m, emmerdeur m
- hiszpański: (1.1) rompehuevos m, rompepelotas m, tocacojones m
- nowogrecki: (1.1) πρηξαρχίδης m, σπασαρχίδης m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.